................................................................................................ Τετάρτη 13 Ιουνίου 2018

~~

~~

Η Αρκαδία βρίσκεται στο κέντρο της Πελοποννήσου. Συνορεύει στα βόρεια με το Νομό Αχαΐας, στα βορειοανατολικά με το νομό Κορινθίας, στα βόρεια και ανατολικά με το νομό Αργολίδας, στα νότια με το νομό Λακωνίας, στα νοτιοδυτικά με το νομό Μεσσηνίας και στα δυτικά με το νομό Ηλείας. Το ανατολικό του τμήμα έχει έξοδο στη θάλασσα, στον Αργολικό κόλπο και το Μυρτώο Πέλαγος.

Μέχρι το 1999 η Αρκαδία χωριζόταν διοικητικά σε τέσσερις επαρχίες Μαντινείας, Μεγαλοπόλεως, Γορτυνίας και Κυνουρίας.

Σημαντικές πόλεις του νομού είναι η πρωτεύουσα Τρίπολη (25.520 κατ.), η Μεγαλόπολη (5.135 κατ.), το Λεωνίδιο (3.249 κατ.), το Άστρος(2.674 κατ.), ο Τυρός (2.116 κατ.),το Λεβίδι (1.219 κατ.). Σε άνθηση βρίσκονται τα τελευταία χρόνια λόγω αυξημένης τουριστικής κίνησης οι κωμοπόλεις Δημητσάνα, Καρύταινα, Λαγκάδια, Ελληνικό, Ψάρι και Βυτίνα. Οι σημαντικότεροι λιμένες της Αρκαδίας είναι του Παραλίου Αστρους,του Τυρού και της Πλάκας Λεωνιδίου.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

AΡΚΑΔΙΑ

AΡΚΑΔΙΑ
ΑΡΚΑΔΙΚΗ ΑΝΑΓΈΝΝΗΣΗ

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2018

Εξόρμηση στην Ορεινή Αρκαδία: Καρύταινα - Στεμνίτσα - Δημητσάνα

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ
Το ράφτινγκ στην Αρκαδία γίνεται και στον Λούσιο, και στον Αλφειό. Μοναδικός συνδυασμός. (Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ)
ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Στα πόδια του Μαινάλου και σε απόσταση 200 χιλιομέτρων από την Αθήνα, η σύγχρονη Γορτυνία εκπέμπει δυνατό σήμα και μας κερδίζει για πάντα.
«Αγνάντευσε με την ησυχία σου χαρώτο μου. Εδώ, και να θες, κανείς δεν θα σε ενοχλήσει». Ολη μέρα να κάθεσαι στο χαγιάτι του Μπελαίικου στη Στεμνίτσα, καθόλου δεν σε πειράζει. Γιατί από το τζαμωτό βλέπεις όλο το χωριό με τα πυργόσπιτα στα πόδια σου, το υπερθέαμα των βουνών γύρω σου, τον Λούσιο να υπονοείται μες στο φαράγγι... Χιόνια πάνω, πυκνή βλάστηση και άρτι ανθισμένα λουλούδια κάτω. Πουλιά που τιτιβίζουν έξω, αναμμένο τζάκι μέσα. Η υγρασία εδώ πάνω κρατάει ακόμη. Φλοκάτες, επιτραπέζια, βιβλία, τσιπουράκι και σπιτικά λικέρ, και μια Νένα να ετοιμάζει μαραθόπιτες και ομελέτες με άγρια χόρτα και σπαράγγια και όλα τα καλά του κόσμου. Ή, πιο σωστά, της Αρκαδίας.


Ορεινή Αρκαδία. Γορτυνία συγκεκριμένα. Πέτρινα χωριά, δασωμένα βουνά, φαράγγια, ορμητικά νερά, απίθανα περπατήματα, πανέμορφα μοναστήρια. Ιεροσυλία να κάθεσαι μπροστά στο τζάκι, μα και αυτό μέσα στη μαγική συνταγή της είναι.  
Μετά θα πάρεις τα βουνά και τα ποτάμια. Μαίναλο και όρη Γορτυνίας: υψώνονται σαν τείχη φορτωμένα έλατα, κέδρους και ό,τι πράσινο βάλει ο νους. Στα πιο ψηλά, αλπικά λιβάδια και στα χαμηλά, Λούσιος και Αλφειός. 26 χλμ. ποτάμι ο Λούσιος. Ξεκινά κάπου από τα Λαγκάδια και χύνεται στον Αλφειό κοντά στην Καρύταινα, πριν αυτός φύγει δυτικά προς Ηλεία. Γεφύρια, νεροτριβές, νερόμυλοι, μπαρουτόμυλοι κάποτε. Πηγή ενέργειας από την προβιομηχανική περίοδο το νερό, πηγή ζωής έως σήμερα.  


Καρύταινα, Στεμνίτσα, Δημητσάνα· τα χωριά με τα ηχηρά ονόματα. Ιστορία δίχως τέλος, δραστηριότητες, αμέτρητα περπατήματα, ράφτινγκ, ραπέλ. Στη Βυτίνα υπάρχει και χιονοδρομικό κέντρο (αλλά αυτή είναι κεφάλαιο από μόνη της). Στις γειτονιές του Λούσιου το κέντρο είναι η Δημητσάνα. Εκεί βρίσκονται οι τράπεζες, το Κέντρο Υγείας, το δημαρχείο. Αλλά και η Τρίπολη κοντά είναι -36 χιλιόμετρα περίπου από τη Στεμνίτσα μέσω Χρυσοβιτσίου. Το μόνο πρόβλημα είναι ο δρόμος. Χιόνι πέφτει και την άνοιξη καμιά φορά εδώ πάνω και τα εκχιονιστικά αργούν να φτάσουν. Φανταστείτε να μην ήταν και τουριστική περιοχή, δηλαδή. Το πιο αστείο από όλα, όμως, είναι ότι ο δήμος (Γόρτυνος) είναι καταχωρισμένος ως δήμος πεδινός! Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οχι από λάθος ή κάτι τέτοιο. Αλλά γιατί πρόλαβαν και καλύφθηκαν οι ορεινοί δήμοι που αναλογούσαν στην περιφέρεια!


Η ΣΤΕΜΝΙΤΣΑ ΕΧΕΙ ΖΩΗ


«Ανοιξε ο καιρός και όλοι έχουν βγει για σπαράγγια και αγκινάρες», λέει ο Ακης καθώς αφήνει στο τραπέζι μια πορτοκαλόπιτα-θαύμα. Της μαμάς του και αυτή, όπως και όλα τα γλυκά που σερβίρει στο ιστορικό καφενείο «Γερουσία». Ετσι κυλάει η ζωή στο χωριό. Μέσα στη φύση. Κατά τα άλλα, λίγο με τον τουρισμό, λίγο με τα ζώα, λίγο  με την οικοδομή. Το χωριό είναι ζωντανό, πάντως.

«Είναι κυρίως οι φοιτητές της σχολής», λέει ο Ακης. Πρόκειται για τη φημισμένη Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας, ΙΕΚ πλέον, που έφερε φέτος στη Στεμνίτσα μια 40ριά νέους(!) και την οποία διευθύνει από το 2012 η άξια Ολγα Παπαδοπούλου. Με αυτήν στο τιμόνι, η σχολή όχι μόνο δεν έκλεισε, αλλά έχει και πρωτιές σε διεθνείς διαγωνισμούς (για το design κόσμημα πλέον), αλλά κυρίως έχει «δέσιμο» με την τοπική κοινωνία μέσω πάμπολλων έξυπνων δραστηριοτήτων.

Ετσι έπρεπε. Από τους μεταβυζαντινούς χρόνους αργυροχρυσοχόους «έβγαζε» η Στεμνίτσα. Φημισμένους τεχνίτες που ταξίδευαν στον κόσμο, μιλούσαν σε συνθηματική γλώσσα, τα μεστιτσιώτικα, και ήταν γνωστοί, εκτός από την τέχνη τους, και για τις νοθείες τους!
Γι’ αυτό γέμισαν και τη Στεμνίτσα εκκλησάκια, λένε, για να εξιλεωθούν. Τώρα αυτά είναι αφορμές για να περπατάς στα λιθόστρωτα καλντερίμια του χωριού. Και τα παλιά σπίτια βέβαια, με τα ανώγια και τα κατώγια, τα ξύλινα χαγιάτια και τις ωραίες πόρτες. Περισσότερα ενδιαφέροντα και... πιπεράτα για τους πονηρούς αλλά άξιους τεχνίτες μπορείτε να μάθετε και στο Λαογραφικό Μουσείο του χωριού, που είναι ανοιχτό καθημερινά (πλην Τρίτης). Αλλά σε κάθε περίπτωση, η πλατεία με το ωραίο καμπαναριό και τον Αγιο Γεώργιο με τις τοιχογραφίες του Φώτη Κόντογλου κερδίζει κάθε επισκέπτη. Οπως και το καφενείο του Ακη που λέγαμε, όπου κάθεσαι και τα λες με παλιούς και νέους γύρω από τη σόμπα, με σπιτικό κρασί και μεζέ. Κι έτσι καταλαβαίνεις πόσο μάχονται κάποιοι άνθρωποι για τον τόπο τους. Δημιουργικά και ουσιαστικά. Ακούς για την Εαρινή Σύναξη των Αργυροχρυσοχόων που διοργανώνει η σχολή Μάιο - Ιούνιο, για τον ορεινό ημιμαραθώνιο στο Μαίναλο, για το ολοκαίνουργιο εντυπωσιακό μονοπάτι του Μαινάλου. 
«Η διαδρομή ξεκινά από τη Στεμνίτσα και καταλήγει στα Λαγκάδια. Γίνεται βέβαια σε 5 μέρες και διασχίζει τα ομορφότερα σημεία της περιοχής, με διανυκτέρευση κάθε βράδυ σε άλλο χωριό. Στις 31 Μαΐου έχουμε και τα επίσημα εγκαίνια, με 3ήμερη γιορτή σε όλα τα χωριά. Είναι πραγματικά ένα καταπληκτικό μονοπάτι», λέει όλο ενθουσιασμό η αεικίνητη Νένα Γκριντζιά, ιδιοκτήτρια του ξενώνα Μπελαίικο. «Ε, μετά είναι και τα άλλα υπέροχα μονοπάτια. Το κλασικό του Λούσιου, το άλλο χαμηλά στη Γόρτυνα προς τα Κυκλώπεια τείχη, η ανάβαση από τη  Στεμνίτσα στο αλπικό λιβάδι Σκέμνας...» συμπληρώνει. Εχουμε δρόμο μπροστά μας!


ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΣΤΗ ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ


Στον κεντρικό δρόμο που διασχίζει τη Δημητσάνα επικρατεί το αδιαχώρητο αν πέσεις στα πούλμαν. Βέβαια, αυτό καθόλου δεν σε ενοχλεί, γιατί στη Δημητσάνα δεν μένεις στον κεντρικό. Χάνεσαι στα στενά λιθόστρωτα με τα παλιά αρχοντόσπιτα, τις εκκλησίες και την ωραία ατμόσφαιρα. Και όσο χάνεσαι στους λόφους του Κάστρου και της Αγίας Παρασκευής, τόσο ζωντανεύουν μνήμες από το σχολείο - όσα διδάχτηκες στην ιστορία γίνονται λίγο πιο οικεία. Βρίσκεις το σπίτι του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄, Εκκλησιαστικό Μουσείο σήμερα, το σπίτι του Παλαιών Πατρών Γερμανού, τη σπουδαία Βιβλιοθήκη - Σχολή Δημητσάνας που χάρισε στον Αγώνα χιλιάδες βιβλία για την κατασκευή φυσιγγίων, όπως μαρτυρεί στα απομνημονεύματά του ο Κολοκοτρώνης.

Και μπαρούτι προσέφερε, βέβαια, η Δημητσάνα. 14 μπαρουτόμυλοι λειτουργούσαν στις πηγές του Αϊ-Γιάννη. Εκεί όπου σήμερα είναι το ωραίο Μουσείο Υδροκίνησης. Από την άλλη μεριά, πάλι, είναι ο αποκαλούμενος Ληνός των Κολοκοτρωναίων, το κτίσμα όπου σκοτώθηκε ο αδελφός του Κολοκοτρώνη.
Συνεχίζει να λάμπει και σήμερα η Δημητσάνα. Με την ομορφιά της και τη ζωή της. «Το χωριό είναι πανέμορφο, κοντά στην Αθήνα, και έχει πολλή κίνηση», λέει η Θέφη, ιδιοκτήτρια του ξενώνα Θεονύμφη που εγκαταστάθηκε στο χωριό πριν από κάμποσα χρόνια και δεν λέει να το αφήσει. Δεν είναι η μοναδική. Ολο και περισσότεροι νέοι εγκαθίστανται χρόνο με το χρόνο στη Δημητσάνα και ασχολούνται με τη φύση και τον τουρισμό. Μάλιστα οι νέες γυναίκες του χωριού έχουν φτιάξει και σύλλογο γυναικών, μέσω του οποίου αναβιώνουν έθιμα, εκδίδουν εφημερίδα, διοργανώνουν διαγωνισμούς και διάφορα bazaar.

Υπερδραστήριο είναι και το Μουσείο Υδροκίνησης, όπου διοργανώνονται ένα σωρό ωραία πράγματα χάρη στη νέα του διευθύντρια Ηρα Παπαδοπούλου. Προβολές, εκθέσεις, ημερίδες, δραστηριότητες για παιδιά, ακόμη και θεατρική ομάδα έχει, αποτελώντας ενεργό κύτταρο του χωριού.
Ο Βαγγέλης Χαραλαμπόπουλος, πάλι, που εγκαταστάθηκε πέρυσι στο χωριό με τη σύντροφό του, διοργανώνει εκδρομές στο Μαίναλο με ποδήλατα (Τ/6932-770.065). Και με αυτά και με εκείνα, η Θέφη σε πείθει εύκολα: «Περνάμε πολύ καλά. Κι απ’ την Αθήνα, χίλιες φορές καλύτερα».



ΙΕΡΟ ΦΑΡΑΓΓΙ
Ακριβώς κάτω από τη Δημητσάνα ξεκινά το φαράγγι του Λούσιου, στο οποίο δεσπόζει η Μονή Φιλοσόφου. Η Νέα Μονή Φιλοσόφου για την ακρίβεια, γιατί η παλιά, η ερειπωμένη, από όπου άρχισαν όλα, βρίσκεται ακόμη πιο χαμηλά, κρεμασμένη μέσα στο φαράγγι. Κρυφό Σχολειό επί Τουρκοκρατίας, ιερατική σχολή αργότερα, που έδωσε τα σκήπτρα στη Νέα Μονή τον 17ο αιώνα, όπου λειτούργησε αρχικά η Σχολή Δημητσάνας. Ησυχία σήμερα στη Νέα Μονή, ερημιά στην Παλιά, όπου ψηλαφείς στα γκρέμια εγκαταστάσεις και ιστορία. Στα πόδια σου το υπερθέαμα του Λούσιου. Η πεζοπορία σε ένα από τα ομορφότερα μονοπάτια της Πελοποννήσου μπορεί κανονικά να ξεκινήσει, όμως ετούτη η διαδρομή είναι προτιμότερο να γίνει ανάποδα, από το τέλος του Λούσιου. Κάπως έτσι, όλοι οι δρόμοι οδηγούν πλέον στην Καρύταινα.


Δέκα επτά (17) χιλιόμετρα απέχει η Καρύταινα από τη Στεμνίτσα (23 από τη  Μεγαλόπολη) και είναι και αυτή ιστορικό χωριό και όμορφο, και τόσο... «ελληνικό», που απεικονιζόταν στην πίσω πλευρά του πεντοχίλιαρου. Οχι τόσο ζωντανό βέβαια και ούτε τόσο τουριστικό, αλλά κερδίζει τις εντυπώσεις με το ωραίο κάστρο της, που χτίστηκε από τους Φράγκους τον 13ο αιώνα, αλλά «έδρασε» και κατά την Τουρκοκρατία, και κατά την Επανάσταση. Λιθόκτιστα δρομάκια, βυζαντινά εκκλησάκια και παλιά πέτρινα σπίτια συνοδεύουν τις βόλτες μέσα στο χωριό. Εξω από αυτό αναλαμβάνει η φύση. Ο Αλφειός, που κυλάει στα πόδια της και στεφανώνεται από την περίφημη γέφυρα του πεντοχίλιαρου, όπως αποκαλείται σκωπτικά, καθώς επίσης απεικονιζόταν στο χαρτονόμισμα.

4 χλμ. έξω από την Καρύταινα βρίσκεται το γεφύρι του Ατσίχολου, από όπου ξεκινούν οι διαδρομές ράφτινγκ σε Λούσιο και Αλφειό. 
Συγκλονιστική εμπειρία.

Ακόμη πιο έξω, στο δρόμο προς Στεμνίτσα και μέσω του χωριού Ελληνικό, ο δρόμος τερματίζει στο γεφύρι του Πολυγένη. Εδώ βρίσκεται η αρχαία Γόρτυνα, το φημισμένο στην αρχαιότητα ιερό του Ασκληπιού. Καθόλου τυχαία, βέβαια, η τοποθεσία. Αισθάνεσαι και σήμερα την ενέργεια. Μέσα στις ερημιές και στα αγριολούλουδα, με τον ήχο του ποταμού και τα βουνά να κλείνουν προς Βορρά σχηματίζοντας το φαράγγι του Λούσιου. Αν κινηθείς νότια, ακολουθείς τη σήμανση για τα Κυκλώπεια τείχη (40 λεπτά), αν κινηθείς βόρεια, γρήγορα μπαίνεις στο φαράγγι.

Ωσπου να βγεις στη Μονή Φιλοσόφου στη Δημητσάνα, ύστερα από 4 ώρες περίπου, θα έχεις γίνει άλλος άνθρωπος. Πυκνή βλάστηση, τρεχούμενα νερά, γεφύρια και νερόμυλοι αναλαμβάνουν την... κάθαρση μυαλού και ψυχής.
Τη Μονή Προδρόμου θα τη βρεις στο ύψος της Στεμνίτσας. Πιστεύεις δεν πιστεύεις, είναι από τις πιο συγκλονιστικές εικόνες που θα κρατήσεις. Κρεμασμένη στην κυριολεξία μέσα στο φαράγγι, γαντζωμένη στα άγρια βράχια, σε κάνει να εκτιμάς όσους αντέχουν να κατοικούν εδώ. Και, μεταξύ μας, να τους ζηλεύεις λίγο.

Εν συντομία...

> Ωραίες βόλτες θα απολαύσετε και στη Ζάτουνα, 4 χλμ. από τη Δημητσάνα, όπου βρίσκεται και μουσείο αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος πέρασε εδώ ένα χρόνο εξορίας.

> Αξίζει να κάνετε και μια βόλτα στο Ζυγοβίστι, φόρο τιμής στους «Αθάνατους», την προσωπική φρουρά του Κολοκοτρώνη που αναγράφεται στο τεράστιο μαρμάρινο βιβλίο-ηρώο.
> Στο χωριό Λιμποβίσι βρίσκεται το σπίτι του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που υπολειτουργεί ως μουσείο για τη ζωή και τη δράση του.
> Η Νέα Μονή Φιλοσόφου προσεγγίζεται εύκολα με το αυτοκίνητο από τη Δημητσάνα. Στην Τιμίου Προδρόμου οδηγεί δρόμος έξω από τη Στεμνίτσα και ακολουθεί σύντομο μονοπάτι (15 λεπτά). Ενδιαφέρον έχει όμως και η Μονή Αιμυαλών, η οποία απέχει 3 χλμ. από τη Δημητσάνα και η Καλαμίου, έξω από τον Ατσίχολο.
> Τουριστικές και μη πληροφορίες για την Αρκαδία θα βρείτε στο  www.discovergortynia.gr, ενώ για το νέο μονοπάτι του Μαινάλουεπισκεφτείτε τη σελίδα menalontrail.eu.
> Για ράφτινγκ και άλλες δραστηριότητες απευθυνθείτε στις εταιρείες: Trekking Hellas Αρκαδίας (Τ/27910-25.978) και Περιπέτεια (Τ/210- 96.46.366).

Μετάβαση

Στην περιοχή μπορείτε να πάτε είτε μέσω Τριπόλεως, περνώντας από το Χρυσοβίτσι, είτε μέσω Μεγαλόπολης, αν ο προορισμός σας είναι η Καρύταινα. Συντομότερη διαδρομή είναι μέσω Τριπόλεως, ωστόσο θα πρέπει να αναζητήσετε τον περιφερειακό δρόμο ώστε να μην μπλέξετε μέσα στην πόλη. Επίσης, δεν ενδείκνυται όταν έχει χιόνι. Ετσι, ο πιο σίγουρος δρόμος για Δημητσάνα και Στεμνίτσα είναι μέσω Νεστάνης. Πιο συγκεκριμένα, βγαίνετε από την εθνική οδό Κορίνθου  - Τριπόλεως, μετά τα διόδια Νεστάνης, ακολουθώντας τις πινακίδες προς Βυτίνα - Αρχαία Ολυμπία. Από την έξοδο, η Δημητσάνα απέχει περίπου 50 χιλιόμετρα και η Στεμνίτσα 58. Συνολικά η περιοχή απέχει περίπου 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα.

Διαμονή

Μπελαίικο (Στεμνίτσα, Τ/27950-81.286, 6976-607.967, mpelleiko.gr). Το παλιό σπίτι της οικογένειας αναπαλαιώθηκε προσεκτικά και έγινε ένας όμορφος ξενώνας που περισσότερο θυμίζει το εξοχικό που όλοι θα θέλαμε. Ζεστά δωμάτια με παραδοσιακά έπιπλα, κάποια με τζάκι, και εξαιρετική θέα στο χωριό και στα βουνά. Αξέχαστο μένει το πρωινό με σπιτικά καλούδια, το χαγιάτι με το τζάκι και η προσωπική φροντίδα. Από 65 ευρώ με πρωινό.
Trikolonio country (Στεμνίτσα, Τ/27950-29.500-1, trikolonioncountry.gr). Καλοφτιαγμένο ξενοδοχείο με ωραία δωμάτια και σουίτες με κλασική διακόσμηση, μπαρ, γυμναστήριο και σάουνα. Aπό 90 ευρώ με πρωινό.
Θεονύμφη (Δημητσάνα, Τ/27950-29.215, www.theonimfi.gr). Σε παλιό αρχοντικό, με 4 ιδιαίτερα καλόγουστα δωμάτια. Φιλόξενο σαλόνι με τζάκι και εκλεκτό πρωινό. Από 80 ευρώ με πρωινό.
Καζάκος (Δημητσάνα, Τ/27950-31.660, www.xenonaskazakou.gr). Επίσης παλιό ανακαινισμένο αρχοντικό που διαχειρίζονται τα κορίτσια του ξενώνα Θεονύμφη. Με 5 δωμάτια σε country διακόσμηση και καλό πρωινό. Από 60 ευρώ με πρωινό.
Αμανίτες (Δημητσάνα, Τ/27950-31.090, 2710-411.588, www.amanites.gr). Οικογενειακός, φροντισμένος ξενώνας με 7 δίκλινα δωμάτια. 60 - 70 ευρώ με πρωινό.
Nerida boutique hotel (Δημητσάνα, Τ/27950-32.700-1, www.nerida-hotel.gr). Σε ωραία θέση πάνω από το φαράγγι του Λούσιου, με σικάτα δωμάτια και σουίτες με όλες τις σύγχρονες ανέσεις. Από 80 ευρώ με πρωινό.
Γόρτυς (Ελληνικό, Τ/27910-31.040, 6977-014.397, www.gortis.gr). «Πράσινος» ξενώνας σε ανακαινισμένο αρχοντικό του 1900, με περιποιημένα δωμάτια και ωραίο κήπο. Από 63 ευρώ με πρωινό.
Ελληνικό (Ελληνικό, Τ/27910-31.700, hotelellinikon.com). Πέτρα, ξύλο και κλασική διακόσμηση στα 9 κομψά δωμάτια και στη 1 σουίτα του φιλόξενου ξενοδοχείου.
Ελοβα (Ζάτουνα, Τ/27950-31.368, 6945-935.846, www.elova.gr). Απλά δωμάτια με τζάκι και απίθανη θέα στο φαράγγι του Λούσιου.
Από 65 ευρώ με πρωινό.
Πελασγός (Καρύταινα, Τ/27910-31.490, www.pelasgoshotel.gr). Συμπαθητικός ξενώνας κάτω από το χωριό, με μπαρ και εστιατόριο.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
www.booking.com


Φαγητό

Καπηλειό των αθανάτων (Δημητσάνα, Τ/6977-422.578). Αγνές πρώτες ύλες από την περιοχή και προσεγμένες αυθεντικές γεύσεις σε μαγειρευτά και ψητά. Με καλόγουστη μικρή σάλα και ωραία βεράντα.
Ζέρζοβα (Παναγιά, Τ/27950-31.753). Είναι ο λόγος για τον οποίο όλοι οι ντόπιοι θα σας στείλουν στο χωριό. Γιατί ο Γιάννης και η Βαγγελιώ χρησιμοποιούν ολόφρεσκα αγνά υλικά, δικά τους ή από την περιοχή, και τα διαχειρίζονται άψογα σε μαμαδένια πιάτα.
Ου μπλέξεις (Ζάτουνα, Τ/6973-306.226). Και αγνές πρώτες ύλες, και νοστιμιά στις σπιτικές συνταγές σε ένα από τα καλύτερα ταβερνάκια της περιοχής.
Τεύθις και Θόλος (Δημητσάνα, Τ/27950-31.514). Της ίδιας οικογένειας και λογικής, για καλοφτιαγμένα μαγειρευτά και ψητά από δικά τους κρέατα.
Το Στέκι της γεύσης (Δημητσάνα, Τ/27950-31.424). Κυνήγι, μαγειρευτά και καλοψημένα κρεατικά.
Γεωργαντάς (Ελληνικό, Τ/27910-31.009). Ωραίο ταβερνάκι, με καλοφτιαγμένο χώρο, πρόσφατα ανακαινισμένο, και νόστιμα πιάτα από δικά τους κρέατα.
Κάστρο (Καρύταινα, Τ/27910-31.113). Μπαλκονάκι με θέα στο κάστρο για όποιον προλάβει και καλό φαγητό στην καρδιά του χωριού.
Σταυροδρόμι (Καρύταινα, Τ/27910-31.284). Γνωστό και ως «Πεντεφούντης» για τους ντόπιους ή «Διασταύρωση» λόγω της θέσης του στη διασταύρωση έξω από το χωριό. Καλά κρέατα και σωστές συνταγές που ξεχειλίζουν νοστιμιά και τιμιότητα.
Στεμνίτσα (Στεμνίτσα, Τ/27950-81.371). Στην πλατεία του χωριού για καλά κρεατικά, ψητά και μαγειρευτά, και γενναίες μερίδες.

__________

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

"Άνθη της Πέτρας" - Ανάγκη διάσωσης των ξερολιθικών κατασκευών

  ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ  ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ 


Τα Άνθη της Πέτρας θα εντρυφήσουν το θέμα στο 2ο Εργαστήριο της πέτρας που θα λάβει χώρα το επταήμερο 30 Ιουλίου ως 5 Αυγούστου 2018


Οι ξερολιθικές κατασκευές αποτελούν ένα σημαντικό στοιχείο της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και περιλαμβάνουν απλές κατασκευές όπως μάντρες που οριοθετούν και στηρίζουν αγροτικές εκτάσεις ή μονοπάτια, έως πιο σύνθετες, όπως αγροτικά κτίσματα που χρησιμοποιούνται σε διάφορες φάσεις της αγροτικής καλλιέργειας. Αν και στις περισσότερες περιπτώσεις οι ξερολιθικές κατασκευές χτίζονταν από τους ίδιους τους αγρότες, ένας σημαντικός αριθμός απ’ αυτές έχει κατασκευαστεί από μαστόρους – χτίστες.


Η σχέση τους με το φυσικό περιβάλλον είναι απολύτως αρμονική και εξ αιτίας αυτού συμβάλλουν καθοριστικά στη διαμόρφωση της τοπικής ταυτότητας. Η συντήρηση των κατασκευών αυτών είναι άκρως προβληματική λόγω της ερήμωσης των αγροτικών περιοχών και τη σημαντική μείωση του αριθμού των μαστόρων – χτιστών. Από την άλλη πλευρά, η τέχνη της κατασκευής τους εμπεριέχει μια πολιτισμική αξία η οποία κινδυνεύει να αφανιστεί μαζί με τις ίδιες.


Τα Άνθη της Πέτρας θεωρούν ιδιαίτερα σημαντική τη διάσωση των ξερολιθικών κατασκευών γιατί συμβάλλει στην ενίσχυση της οργάνωσης των αγροτικών εκτάσεων, την περιβαλλοντική ισορροπία, αλλά και την ενίσχυση της προβολής τους ως ένα παράδειγμα αρμονικής αλληλεπίδρασης μεταξύ του ανθρώπου και του φυσικού περιβάλλοντος. Για το λόγο αυτό, η αποκατάσταση ξερολιθικών κατασκευών σε διάφορα σημεία εντός κι εκτός του οικισμού των Λαγκαδίων θα αποτελέσει μέρος του εκπαιδευτικού προγράμματος του 2ου Εργαστηρίου της πέτρας που θα λάβει χώρα το επταήμερο 30 Ιουλίου ως 5 Αυγούστου 2018.


(Η φωτογραφία είναι του κ. Ευάγγελου Χριστόπουλου από τη Μυγδαλιά Αρκαδίας, που είναι μέλος και σημαντικός αρωγός των προσπαθειών των Ανθέων)
πηγη

Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2017

Ημερίδα στην Τρίπολη: "Προσβασιμότητα για όλους - τουρισμός για όλους"

ΕΙΔΗΣΕΙΣ


Ημερίδα με θέμα: "προσβασιμότητα για όλους - τουρισμός για όλους" θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017 στο Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ στην Τρίπολη.
Την ημερίδα διοργανώνει το επιστημονικό forum "Στο επίκεντρο ο άνθρωπος" και το πρόγραμμα περιλαμβάνει την παρουσίαση των επιστημονικών προτάσεων για τα θέματα της προσβασιμότητας και του τουρισμού.
Σύμφωνα με το επίσημο πρόγραμμα την Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017 (από τις 7 έως τις 8 το απόγευμα) θα δοθεί παράσταση σύγχρονου χορού με θέμα: "τα σώματα και οι λέξεις" στο ΚΑΑ ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ ενώ το Σάββατο η ημερίδα θα ξεκινήσει στις 9.45 το πρωί και θα ολοκληρωθεί στις 13.30 το μεσημέρι στην αίθουσα εκδηλώσεων ΜΗΤΙΣ του Κέντρου Αποκατάστασης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στους συμμετέχοντες θα παραχωρηθεί βεβαίωση παρακολούθησης. 
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διοργάνωση αλλά και για αιτήσεις συμμετοχής οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τον κ. Παναγιώτη Αλεξανδράκη στο τηλέφωνο 6992269969 ή με e - mail στην ηλεκτρονική διεύθυνση: sto.epikentro.o.anthropos@gmail.com.
Το ΚΑΑ ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ είναι μεγάλος χορηγός της ημερίδας αναλαμβάνοντας τη διαμονή, τη διατροφή των συνέδρων αλλά και τη φιλοξενία της ημερίδας στους σύγχρονους χώρους πολλαπλών χρήσεων που διαθέτει το Κέντρο (2o χλμ παλαιάς επ. οδού Τρίπολης - Τεγέας - Τρίπολη).

Αναλυτικά το πρόγραμμα της ενδιαφέρουσας ημερίδας που θα γίνει στην Τρίπολη είναι το εξής:


Παρασκευή

19:00 – 19.10: Καλωσόρισμα από τον υπεύθυνο Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων του ΚΑΑ "ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ" κ. Τριαντάφυλλο Σωτηρόπουλο
Συντονισμός: κ. Μποζίνη Νατάσα, Δημοσιογράφος
Οργάνωση: κ. Διαμαντή Σόφη, Αρχαιολόγος
19.10 – 19:25: Τέχνη Ψυχολογία και αναπηρία
Κ. Χρύσα Καριεντίδου, Φοιτήτρια Ψυχολογίας, Μέλος της Ακαδημίας κλινικών Σπουδών της Αθήνας κ. Ανδρέας Κολίσογλου, Ψυχολόγος (www.psykapa.gr)
19:25 – 20:00: Χορευτική Παράσταση "Τα Σώματα και οι Λέξεις"


Σάββατο 

09:45 – 10:00: – Εγγραφές
Συντονισμός: κ. Μποζίνη Νατάσα, Δημοσιογράφος
Οργάνωση: κ. Διαμαντή Σόφη, Αρχαιολόγος
10:00 – 10:10: Καλωσόρισμα από την Πρόεδρο του ΚΑΑ ΠΑΛΛΑΔΙΟΝ κ. Κατερίνα Καρνιαδάκη
10:10 – 10:30: Χαιρετισμοί επισήμων
10:30 – 10:50: Ψυχοκοινωνικές προσεγγίσεις για την κατανόηση της αναπηρίας: 
Διευρύνοντας τις πεποιθήσεις για την αναπηρία Καθηγητής Αντώνης Κ. Τραυλός, Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού, Σχολή Επιστημών Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
10:50 – 11:10: "Υιοθετώντας τον Σχεδιασμό για Όλους στις Ψηφιακές Υπηρεσίες της Τουριστικής Βιομηχανίας: Προκλήσεις - καλές πρακτικές - προοπτικές"
Δρ. Ιωάννης Μπασδέκης, Ινστιτούτο Πληροφορικής - Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, City, University of London
11:10 – 11:30: ’Ελληνικός Τουρισμός: Προσβάσιμος ή με Ειδικές Ανάγκες?
Δρ. Κωνσταντίνος Μαρινάκος, Προέδρος Τουριστικού Οργανισμού Πελοποννήσου, Καθηγητής Τουριστικού Μάνατζμεντ
11.30 – 11.40: Διάλειμμα
11:40 – 12:00: Ο Τουρισμός για Όλους
κ. Παναγιώτης Αλεξανδράκης, Νομικός, Δημοσιογράφος, Πρόεδρος Σωματείου Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες Ν. Λακωνίας
12:00 – 12:30: Μέσα μεταφοράς για όλους
Κ. Φώτης Μπίμπασης, Υποψήφιος Διδάκτωρ Μεταφρασιολογίας Φυσικές Επιστήμες για Τυφλούς, Μέλος ΔΣ Κέντρου Εκπαιδεύσεως κ Αποκαταστάσεως Τυφλών
12:20 – 12:50: Πώς θα κάνω την πόλη μου Προσβάσιμη
Κ. Γεράσιμος Ά. Φεσσιάν, Διοικητικός υπάλληλος Δ. Πατρέων, Συντονιστής έργου «ΠΑΤΡΑ 2020 - ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΗ ΠΟΛΗ»
12.50 – 13.00: Συμπεράσματα – Ανοιχτή συζήτηση

Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

Οι διακρίσεις του Τριπολίτη ποιητή Γιάννη Μαιναλιώτη [Μπενόπουλος]

    ΑΡΚΑΔΙΚΑ  ΠΟΡΤΡΕΤΑ    

Ο ποιητής Γιάννης Μαιναλιώτης  [Μπενόπουλος]

Ο Μαιναλιώτης, γνήσιος Τριπολίτης, λεβέντης Αρκάς, άγνωστος σε πολλούς Τριπολίτες, λησμονημένος από τους φίλους του κι αυτό ήταν και το παράπονό του.
Οι "Δρόμοι της Τρίπολης", αυτήν την εβδομάδα φιλοξενούν έναν ποιητή... το όνομα αυτού Γιάννης Μαιναλιώτης.

  Οδός Μαιναλιώτη   

Ο Γιάννης Μπενόπουλος, γιος του Νικολάου Μπενόπουλου (δάσκαλου Τριπολίτη), γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1892. Σπούδασε Νομικά, ακολούθησε το δικαστικό κλάδο και με το ψευδώνυμο "Μαιναλιώτης" ξεκίνησε το 1919 να γράφει ποιήματα.
"Η πνευματική προσφορά του είναι μια Ελλάδα με τη θάλασσά της τη Μεσόγειο, μια Ειρήνη. Στους στίχους του κλείνει τους δυνατούς παλμούς της καρδιάς των Ελλήνων, την Ελλάδα."

Οι διακρίσεις του Τριπολίτη ποιητή...

Ο καθηγητής της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Μονάχου Karl Dieterich, στη Γερμανική Ανθολογία των Νεοελλήνων Λυρικών το 1927, περιέλαβε πέντε ποιήματα του Μαιναλιώτη, που με ενθουσιασμό χαιρέτησε ο μεγάλος Γερμανός ποιητής Gerald Hauptmanm.
Το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών στο Αναλυτικό του Δελτίου γράφει πολύ- πολύ κολακευτικά για το σπουδαίο του ποίημα (170 σελίδες) "Φιλοξενία".
Ο Γρηγόρης Ξενόπουλος, που ανακάλυψε τους Γρυπάρη και Καβάφη, αναφέρει για τα απομνήμονεύματά του Μαιναλιώτη και γράφει: "Σπανίως είδα ποιητική συλλογή με ποιήματα φαινομενικώς ανεξάρτητα, αυτοτελή, που να σχηματίζει ένα σύνολο τόσο αρμονικό, τόσο σοβαρό".
Ο διανοούμενος κόσμος της εποχής, όπως οι: Κωστής Παλαμάς, Αλέξανδρος Παπαναστασίου, Χρήστος Θεοδωρίδης, Άγγελος Σικελιανός, Νίκος Καζατζάκης,Φώτης Πολίτης, ο ακαδημαϊκός Γ. Σωτηριάδης, Ν. Γιαννιός, Τάκης Μαλακάσης,ωοι κορυφαίοι δηλαδή της Ελληνικής Διανόησης, δέχτηκαν με άφθαστο ενθουσιασμό, την πρώτη ποιητική συλλογή του Μαιναλιώτη "Ανθρώπινα και Θεία" και έφτασε ο ενθουσιασμός τους στα ύψη με το ποίημα του "Φιλοξενία".

"Το βιβλίον τούτο δονείται από ένα παλμόν Εθνικόν, είναι αληθής ύμνος προς την Ελλάδα, συγκινεί και διδάσκει τον ανώτερον ανθρωπισμών και την πίστιν εις τα πεπρωμένα της Ελλάδος", επισήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος, υπουργός Εθνικής Παιδείας τότε, με εγκύκλιό του προς τις εκπαιδευτικές αρχές του Κράτους συνιστούσε την ανάγκη της "Φιλοξενίας" από όλους τους καθηγητές και μαθητές των ανωτέρων τάξεων.
Τώρα, ούτε άγνωστος ούτε λησμονημένος θα μείνει ο Γιάννης Μαιναλιώτης... 
διαβάστε ορισμένα ποιήματα από τη συλλογή του!


____________
*από το:

Κυριακή 9 Ιουλίου 2017

Η Λυκόσουρα θεωρείται η αρχαιότερη πόλη στον κόσμο μας ( 10.000- – 8.000 π.χ). Ήταν η ιερότερη και αρχαιότερη πόλη των Αρκάδων.



Από Σπύρο  Μακρή
Η Ελληνική Προκατακλυσμιαία Πόλη της Λυκόσουρας και η Ύβρις του Λυκάωνα

Η Λυκόσουρα θεωρείται η αρχαιότερη πόλη στον κόσμο μας ( 10.000- – 8.000 π.χ). Ήταν η ιερότερη και αρχαιότερη πόλη των Αρκάδων.
Ήταν μια πόλη γεμάτη φως.
Άλλωστε βρίσκεται στο όρος Λύκαιον (λεγόταν και Όλυμπος), που σημαίνει "φωτεινό" και δεσπόζει στον Πελοποννησιακό χώρο προσφέροντας μοναδική θέα.
Ιδρύθηκε από τον μυθικό βασιλιά Λυκάωνα γιο του Πελασγού και της νύμφης Κυλλήνης.
Ο Πελασγός βγήκε από τη γη και είναι ο πρώτος άνθρωπος , γενάρχης των ανθρώπων.
Σύμφωνα με τις παραδόσεις η πόλη εθεωρείτο σαν η αρχαιότερη στην ηπειρωτική γη και στα νησιά.
Τη Λυκόσουρα επισκέφτηκε ο Παυσανίας και μάλιστα έγραψε ότι είναι η πρώτη πόλη που είδε ο Ήλιος. Συγκεκριμένα έγραψε:
"Από όλες τις πόλεις που εμφάνισε η γη στην ήπειρο και στα νησιά , η Λυκόσουρα είναι η αρχαιότερη και αυτή είδε πρώτη ο Ήλιος, από αυτή δε εδώ έχουν μάθει οι άλλοι άνθρωποι να φτιάχνουν πόλεις".


ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΛΥΚΟΣΟΥΡΑΣ

Είναι δηλαδή η πρώτη πόλη του κόσμου μας (10.000 – 8.000 π.Χ). Ενδείξεις και αναφορές σε αρχαία ελληνικά κείμενα, συγκεκριμένα από τους: Πλούταρχος, Οβίδιος, Δημόκριτος, Αναξαγόρας, στα Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ρόδιου, o Στέφανος Βυζάντιος, ο Ευστάθιος εκκλησιαστικός συγγραφέας και φιλόσοφος, το λεξικό του Σουίδα και το λεξικό του Ησύχιου Αλεξάνδρεως μας λένε ότι : κάποτε η Σελήνη δεν υπήρχε στον ουρανό και μάλιστα για να δηλώσουν την πανάρχαια εποχή που ιδρύθηκε η Λυκόσουρα, λένε ότι ιδρύθηκε τότε που δεν υπήρχε Σελήνη στο ουρανό. Γενικά τους αρχαίους Αρκάδες τους αποκαλούσαν << προσέληνους η προσεληναίους>>, επειδή υπήρξαν στην περιοχή αυτή πριν εμφανιστεί η Σελήνη στο ουρανό.
Σήμερα μερικοί επιστήμονες πιστεύουν και έχουν αποδείξεις ότι η Σελήνη είναι ένα σκάφος.


ΛΥΚΑΙΟ ΟΡΟΣ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ

Σύμφωνα με τον Παυσανία , πριν τον Λυκάωνα και την ίδρυση της Λυκόσουρας, οι άνθρωποι ζούσαν στην ύπαιθρο και σε σπήλαια και ο πατέρας του Λυκάωνα ο Πελασγός, τους έμαθε να φτιάχνουν καλύβες και να φοράνε δέρματα ζώων ως ρούχα. Ο Λυκάωνας κατάστησε τη Λυκόσουρα έδρα των βασιλέων της Αρκαδίας. Από το 370 π.Χ οι Λυκόσουροι μετοίκισαν στην Μεγάλη Πόλη (Μεγαλόπολη).
Έπειτα αποστατούν από την Μεγαλόπολη και επιστρέφουν πάλι στην πόλη τους και καταφεύγουν στο ιερό της Δέσποινας. Οι υπόλοιποι Αρκάδες σεβόμενοι το ιερό της Δέσποινας δεν τους τιμώρησαν και τους άφησαν να παραμείνουν στην πόλη τους. Η αρχαία πόλη είναι κτισμένη σε λόφο κοντά στο σημερινό χωριό Λυκόσουρα. Σήμερα σώζονται ελάχιστα λείψανα του τείχους της ακρόπολης του 4ου και 5ου αι. π.Χ.


ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ

Η θέση της πόλης είναι προνομιακή και δείχνει ότι δεν επιλέχτηκε τυχαία από τον ιδρυτή της Λυκάωνα. Παρείχε στους κατοίκους της ένα πολύ καλό κλίμα και προστασία από το βοριά.

Ήταν κοντά στον κάμπο που προσφερόταν να θρέψη τους κατοίκους της, αλλά το κυριότερο ίσως ήταν ότι μπορούσε να οργανωθεί άριστη άμυνα λόγο του ανάγλυφου του εδάφους της περιοχής, αλλά και της θεάς προς το λεκανοπέδιο της Μεγαλοπόλεως , όπου θα ερχόταν και ο τυχόν εχθρός.


ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗ

Το γεγονός ότι η Λυκόσουρα κτίστηκε τόσο παλιά ( 10.000 – 8.000 π.χ) το βεβαιώνει το σύνολο της πρωτόγονης αγροτικής λατρείας, με ιδιότητες θεών πρωταρχικού περιεχομένου, αρχέγονες παραστάσεις, ξόανα, λατρευτικό τυπικό κ.τ.λ.Η αρχαία πόλη είναι θαμμένη κάτω από τα βάτα , κάτω από τα πόδια μας.
Εδώ υπήρχε ένα σύμπλεγμα ναών με σημαντικότερο το ιερό της Δέσποινας, το άλσος της Δέσποινας, λουτρά, βωμός, το ιερό και αγάλματα του Πάνα, αγάλματα της Αθηνάς, του Απόλλωνα, της Αφροδίτης, του πατέρας της Δέσποινα του Ιππίου Ποσειδώνα και το ιερό της Αθηνάς. Το ιερό της Δέσποινας βρίσκεται ανατολικά στον λόφο Τερζή.
Η Δέσποινα γεννήθηκε στο Λύκαιο όρος όταν η Δήμητρα πέρασε από εκεί ψάχνοντας την κόρης της Περσεφόνη. Κατά τη διάρκεια της αναζήτησης της θεάς την είδε ο Ποσειδώνας και την ερωτεύτηκε. Η Δήμητρα για να αποφύγει τον Ποσειδώνα ο οποίος προκαλούσε πάντοτε φασαρίες και ανακατωσούρες, μεταμορφώθηκε σε φοράδα, ο Ποσειδώνας καταλαβαίνοντας το τέχνασμά της, μεταμορφώθηκε σε άλογο.


ΠΟΤΑΜΟΣ ΛΑΔΩΝΑΣ

Αν και κάποιοι την ταύτιζαν με την Κόρη, αυτή η θεά με το ανομολόγητο όνομα, εξακολουθούσε να συγγενεύει με την αρχαία φύση της Άρτεμης. Μέσα στο ιερό της Δέσποινας το δάπεδο στολίζονταν από ένα μωσαϊκό και μια ιερή ελαφίνα περιδιάβαινε σε αυτό το ιερό σαν σε ένα κήπο καταμεσής του δάσους. Ο λαός την επικαλούνταν με τα προσωνυμία Άνασα, Πόδνια η απλά Δέσποινα.
Τη Δέσποινα ανέθρεψε ο Τιτάνας Άνυτος. Το άγαλμα της θεάς που κατείχε αυτόν το ναό είχε καθαρά ανθρωπινή μορφή. Το 1889 έγιναν ανασκαφές και ήρθε στο φως και ήρθε στο φως τα ερείπια του Δωρικού πρόστυλου και εξάστηλου ναού της Δέσποινας.


ΚΟΜΜΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΟ

Σύμφωνα με την περιγραφή του Παυσανία μέσα στον ναό υπήρχε το σύμπλεγμα της Δήμητρας μαζί με την Δέσποινα έργο του Μεσσήνιου γλύπτη Δαμοφώντα. Τα διάφορα μέρη του ναού συγκοινωνούσαν με σιδερένιες πόρτες των οποίων οι χαραγές φαίνονται ακόμη στο κρηπίδωμα του δαπέδου. Μέσα στον ναό υπήρχαν τα αγάλματα Κουρητών και Κορυβάντων τα οποία όμως δεν αναφέρει ο Παυσανίας.
Ο τόπος αυτός είναι παραφορτωμένος με δύναμη και εδώ πολλά είναι τα παράδοξα που συμβαίνουν. Όταν έβγαινε κάνεις από το ιερό συναντούσε στα δεξιά ένα καθρέπτη στηριγμένο στο τοίχο. Όταν κοιτούσε μέσα δεν έβλεπε την μορφή του αλλά τα αγάλματα των θεών, πράγμα που συνέβαινε από την ανάλογη θέση του καθρέπτη. Στο ιερό αυτό της Δέσποινας οι Αρκάδες προσέφεραν όλους τους καρπούς των ημερών δέντρων πλην του καρπού της Ρόδιας ( ροιάς).
Οι λάτρεις μπαίνοντας στο ιερό της Δέσποινας, άφηναν όλα τα πολύτιμα κοσμήματα που φορούσαν, έξω από το ιερό εκτός και αν ήθελαν να τα αφιερώσουν στην θεά. Έμπαιναν δε στον ιερό ναό ξυπόλυτοι με τα μαλλιά λυμένα. Ο κανονισμός αυτός δεν θα ήταν τυχαίος, αλλά μάλλον υπηρετούσε πρωτόγονες δοξασίες.
Ο λάτρης ξυπόλητος ερχόταν σε άμεση επαφή με τη γη αντλώντας δύναμη από τη δύναμη της και από τις αναγεννητικές ιδιότητες της αφενός και αφετέρου μέσω των ποδιών του έδιωχνε στη γη τις διαφορές αρρώστιες και μιάσματα.


ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΝΑΟΥ

Τα δε μαλλιά όπως και στις περισσότερες λατρείες, έπρεπε να είναι λυτά γιατί η ύπαρξη κόμπου σήμαινε εμπόδιο. Σήμαινε συνεπώς όχι ομαλή διεξαγωγή της ιεροτελεστίας. Ξέμεινε η συνήθειας αυτή σχεδόν μέχρι και τις μέρες μας στα έθιμα του θανάτου. Έτσι όταν έβαζαν τον νεκρό στο σάβανο και αφού τον τύλιγαν καλά , πρόσεχαν να μην κάνουν κόμπο η δέσιμο πουθενά διότι λέει ότι νεκρός δένεται και δεν λιώνει. Σε μικρή απόσταση από το ιερό βρίσκονταν το ονομαζόμενων μεγάρων. Ο μεγάλος βωμός που καίγονταν τα σφάγια και τελούνταν τα μυστήρια.
Τα μυστικά της λατρείας της διαφυλάχθηκαν πολύ καλά. Ξέρουμε μόνο πως οποιοδήποτε ζώο οικόσιτο η άγριο μπορούσε να θυσιαστεί προς τιμήν της και ότι δεν θανατώνονταν με σφαγή όπως στις θυσίες άλλων θεών, αλλά κομματιάζονταν από τους κομιστές σε μια μορφή παραληρήματος.


Κατά τη διάρκεια της θυσίας δεν απέκοπταν το λαιμό του θύματος αλλά έκοβαν ο καθένας ένα μέλος του θύματος οποίο τύχει. Εδώ δεν ξέρω αν ο Παυσανίας εννοεί διονυσιακού τύπου τεμαχισμό και ωμοφαγία αλλά κάτι τέτοιο με τον τρόπο που περιγράφεται είναι πολύ πιθανό.
Φαίνεται ότι στα πολύ παλιά χρόνια, τα προϊστορικά, γίνονταν εκεί ανθρωποθυσίες έπειτα από μυστηριακές και οργιαστικές τελετές, κατά τις οποίες τα θύματα διαμελίζονταν.
Αργότερα τα ανθρωπινά θύματα , αντικατέστησαν τα ζώα και οι μυστηριακές τελετές γίνονταν από άτομα με προσωπεία ζώων. Με την πάροδο του χρόνου και η θυσία των ζώων αντικαταστάθηκε με την πρόσφορα στην θεά από τους πιστούς ζωόμορφων ειδωλίων, από τα οποία σώζονται μερικά. Εκτός από τα ειδώλια, αργότερα προσέφεραν και καρπούς.

ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΜΕΓΑΡΟ

Το ότι τα πολύ παλιά χρόνια συνηθίζονταν ανθρωποθυσίες , ενισχύεται και από το ότι και στο Λύκαιο όρος επικρατούσε η συνήθειας των ανθρωποθυσιών για να τιμήσουν τον Λύκαιο Δία.
Ψηλότερα από το μεγάρων ήταν το ιερό άλσος της Δέσποινας γύρω από το οποίο υπήρχε λίθινο τοίχος και μέσα σε αυτό μια ελιά και μια βελανίδια φυτρωμένες από κοινή ρίζα που όπως λέει και ο Παυσανίας δεν οφείλεται στην σοφία, τέχνη η παρέμβαση κάποιου γεωργού αλλά ήταν εξαιρετικό και σπουδαίο φαινόμενο.
Στη νότια πλευρά του ναού είχαν κατασκευαστεί κατά τρόπο αμφιθεατρικό σε όλο το μήκος της πλευράς αυτής βαθμίδες για να ανεβαίνουν ίσως στην πιο πάνω κορυφή η για να κάθονται στις τελετές για θέα. Κοντά είναι και η ιερή κρήνη οπού βρέθηκε η δεξαμενή και σωλήνες υδραγωγείου.


ΝΑΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝ

Σύμφωνα με την παράδοση ο Δίας γεννήθηκε στην ανατολική πλευρά του βουνού, στην θέση Κρητέα και ανατράφηκε από τις Νύμφες Θεισόα, Νέδα και Αγνώ. Γι’ αυτό το βουνό ονομαζόταν Όλυμπος και Ιερή Κορυφή. Στο τέμενος του Δία δεν επιτρεπόταν η είσοδος ούτε σε ζώο ούτε σε άνθρωπο. Οι θυσίες που γινόταν εκεί ήταν μυστικές . Στο τέμενος του Δία βρέθηκαν κατά της ανασκαφές πολλά αντικείμενα, όπως αγάλματα , χάλκινα ελάσματα, νομίσματα κ.α.
Επίσης βρέθηκαν οι βάσεις των κιόνων, που είχαν πάνω τους δύο χρυσούς αετούς, που ήταν θεατοί από όλοι την περιοχή . Όταν έβγαινε ο ήλιος, φώτιζε τους χρυσούς αετούς της κορυφής και οι ακτίνες αντανακλούσαν στο άγαλμα του Απόλλωνα στις Βάσσες, που βρισκόταν σε χαμηλότερα ύψος από την κορυφή του βουνού, σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων , αλλά σε ευθεία γραμμή προς τα δυτικά . Το άγαλμα του Απόλλωνα είχε τοποθετηθεί έτσι , ώστε να δέχεται ταυτόχρονα με τους αετούς τις πρώτες ηλιαχτίδες, πολύ πριν ακόμα ανατείλει ο ήλιος εκεί .
Μάλιστα ο Παυσανίας αναφέρει, ότι οι ηλιαχτίδες δημιουργούσαν ένα φωτοστέφανο γύρω από το κεφάλι του αγάλματος του θεού Απόλλωνα, δείγμα ότι ο Λύκαιος Δίας της κορυφής του Λύκαιου έστελνε το φωτεινό μήνυμα του στον Επικούριο Απόλλωνα.

Η ΥΒΡΙΣ ΚΑΙ Η ΘΕΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ

Ο μύθος αναφέρει ότι ο Λυκάωνας θυσίασε βρέφος στο βωμό του Λυκαίου Δία όταν ο ίδιος ο θεός τον επισκέφθηκε, δίνοντάς του να φάει ανθρώπινο κρέας για να διαπιστώσουν την παντογνωσία του.
Ο θεός έσπρωξε μακριά του το πιάτο με αηδία και είτε σκότωσε τον βασιλιά και τους γιούς του με τον κεραυνό του, είτε τους μεταμόρφωσε σε λύκους (Απολλόδωρος ΙΙΙ 8, Οβιδίου Μεταμορφώσεις I 198).
Κάποιοι φθάνουν να πουν ότι ο Λυκάων έσφαξε και προσέφερε τον ίδιο τον γιο του, τον Νύκτιμο (Κλήμης Αλεξανδρείας: Προτρεπτικός ΙΙ 36, Νόννος: Διονυσ. XVIII 20, Αρνόβιος IV 24).


Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΛΥΚΑΩΝΑ – ΔΙΑ

Αλλά σύμφωνα με αντίθετη εκδοχή ο Νύκτιμος ήταν ο μόνος γιος που επέζησε και διαδέχθηκε τον πατέρα του στον θρόνο. Γι’αυτό οι θεοί τον μεταμόρφωσαν σε λύκο.Ο μυθικός λαός της Αρκαδίας, λέγεται ότι ήταν πολύ φιλόξενος και οι Αρκάδες έτρωγαν μαζί με τους θεούς. Έτσι μετά τον μυθικό Λυκάωνα η εξουσία περιήλθε στον επίσης μυθικό γιο του, το Νύκτιμο.
Σύμφωνα με το Πάριο Χρονικό, την εποχή που βασίλευε ο Νύκτιμος στην Αρκαδία και ο Κραναός στην Αθήνα (περί το 1528 π.Χ.), έγινε ο κατακλυσμός ο οποίος ήταν αποτέλεσμα της ασέβειας του Λυκάωνα και των παιδιών του. Το Πάριο χρονικό που βρέθηκε γραμμένο πάνω σε μάρμαρο στην Πάρο το 1687 και μεταφέρθηκε στην Οξφόρδη, ανάγεται στο 267-263 π.Χ. όταν στην Αθήνα ήταν επώνυμος άρχοντας ο Διόγνητος.
Λέγεται ότι ο Λυκάωνας απέκτησε 50 παιδιά. Απ’ αυτά τα παιδιά αναφέρονται ονομαστικά τα 27. Πέρα από το Νύκτιμο, που κατέλαβε το θρόνο, τ’άλλα 26 αρσενικά παιδιά του Λυκάωνα, ίδρυσαν δικές τους πόλεις.



πηγές:
https://en.wikipedia.org/wiki/Lycosura
http://hellenik.blogspot.gr/2012/12/10000-8000.html
http://www.schizas.com/site3
http://www.kotilio.gr
http://www.lykaia.gr/catid_031.asp

_____________

Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

"ΑΝΘΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ" - ΕΚΔΗΛΩΣΗ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017


Αρκαδική Ελεγεία: Μια γέφυρα ανάμεσα στην παράδοση του θρηνητικού τραγουδιού
και τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία

δείτε στο: http://arkadiko.blogspot.gr/2017/04/blog-post.html

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2017

Πως μπορούμε να αναπτύξουμε τον Ορεινό Τουρισμό στην Eλλάδα;

  ΕΡΕΥΝΑ  

Πως μπορουμε να αναπτυξουμε τον Ορεινο Τουρισμο στην  Eλλαδα;
Πως μπορούμε να αναπτύξουμε τον Ορεινό Τουρισμό στην Eλλάδα;
Πώς μπορούμε να μετεξελίξουμε τα υπάρχοντα, 52 Ορειβατικά Καταφύγια (Ο.Κ) και 20 Χιονοδρομικά Κέντρα (Χ.Κ), σε Κέντρα Ορεινού Τουρισμού (Κ.Ο.Τ) 4 εποχών, με οικονομικά βιώσιμη λειτουργία, με σεβασμό στο περιβάλλον και με όφελος για την τοπική κοινωνία;
Ποιος είναι, τι επιθυμεί η «καρδιά», και τι το «μυαλό» του ενδιαφερόμενου για ορεινό τουρισμό;
Προς ποιες κατευθύνσεις θά' πρεπε να κινηθούν τα Κ.Ο.Τ για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν; 
.................................................................................
Προσκαλούμε όλους του φίλους να συμμετάσχουν στην προαναφερόμενη έρευνα στο πλαίσιο εκπόνησης διπλωματικής εργασίας μεταπτυχιακού στη Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π), και παρακαλούμε θερμά για την προσοχή και τον χρόνο σας. 
Είναι πολύτιμη η καταγραφή της μοναδικής προσωπικής σας άποψης, αφιερώνοντας περίπου 15 λεπτά για την ΑΝΩΝΥΜΗ συμπλήρωση του παρακάτω ερωτηματολογίου,


Παρακαλούμε επίσης, αν σας είναι εύκολο, για την προώθηση/διάδοση του ερωτηματολογίου στους φίλους σας, προκειμένου να υπάρξει ένα όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα στην έρευνά μας.
Για οποιεσδήποτε διευκρινήσεις/πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνείτε με τον αρμόδιο φοιτητή Ε.Α.Π, στοpdrivas65@gmail.com.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΠΟΛΎ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΌΝΟ ΣΑΣ

_____________